Bij droge ogen is het belangrijk alle risicofactoren goed in kaart te brengen, zodat de behandeling geoptimaliseerd kan worden. Daarnaast is een uitgebreid diagnostisch oogonderzoek onmisbaar, waarbij er verschillende tests worden gedaan. Dit begint altijd met subjectieve symptomen inventariseren door middel van een vragenlijst.

Daarna is het belangrijk om vast te stellen of er sprake is van objectieve afwijkingen van droge ogen. Dit kan gedaan worden door de volgende drie tests:

• Aankleuring van droogte van het oogoppervlak met behulp van kleurstoffen (fluoresceïne en lissaminegroen). Een normaal, gezond oogoppervlak hoort niet of nauwelijks aan te kleuren met deze kleurstoffen. Bij ernstige droge ogen kan een groot deel van het oogoppervlak aankleuren.

• Break-up time van tranen: na knipperen wordt met apparatuur gekeken hoe lang het duurt voordat er ergens een gat in uw traanfilm ontstaat. Als dit te snel ontstaat is uw traanfilm van onvoldoende kwaliteit om uw oog goed te beschermen.

• Traanosmolariteit: met een speciale chip wordt een beetje traanvocht van uw oogoppervlak opgezogen. Vervolgens wordt deze chip ingelezen in een ander apparaat en wordt het zoutgehalte van de tranen bepaald. Als dit duidelijk verhoogd is, is dit indicatief voor droge ogen en een ongezond oogoppervlak.

Vervolgens is het belangrijk om te kijken naar de oorzaak van uw droge ogen. Dit kan bijvoorbeeld aan een ontsteking van uw oogleden liggen (zie blefaritis) of doordat uw traanklieren niet voldoende vocht produceren. De oorzaak kan op de volgende manieren worden bepaald:

• Ooglidevaluatie: met behulp van een microscoop worden uw oogleden onderzocht op tekenen van ontsteking. Er wordt hierbij ook gekeken naar de kwaliteit en hoeveelheid meibum dat uit de meibomklieren komt.

• Infarood meibografie: met speciaal infraroodlicht kunnen de meibomklieren in beeld gebracht worden. Er kan dan bepaald worden of deze klieren nog aanwezig zijn, van goede kwaliteit zijn, of deels verloren zijn gegaan.

• Schirmer-test: er wordt een strookje papier in het buitenste deel van uw onderoogleden geplaatst. Na 5 minuten wordt gekeken hoe vochtig dit strookje is geworden. Dit is een indicatie van de traanproductie.

• Traanmeniscushoogte: met een speciale scan kan de traanlaag op uw oogoppervlak in kaart gebracht worden. Er wordt specifiek gekeken naar het traanspiegeltje op het onderooglid (de traanmeniscus). Dit traanspiegeltje bevat ongeveer 80% van de totale traanfilm en is hiermee een goede indicatie voor de hoeveelheid vocht die uw traanklieren produceren.

Droge Ogen Kliniek Nederland heeft de beschikking over de meest geavanceerde diagnostische droge ogen mogelijkheden. Wij hebben ook de volgende nieuwe tests beschikbaar:

• Traanfilm Stabiliteit Evaluatie (TFSE): hierbij wordt met een speciale camera gekeken naar micro-bewegingen van uw traanfilm. Bij een gezonde traanfilm beweegt de traanfilm nauwelijks, bij een probleem met het olielaagje van de traanfilm zijn deze bewegingen er wel.

• Ocular Surface Inflammatory Evaluation (OSIE): na toediening van de kleurstof fluoresceïne worden speciale foto’s gemaakt van het oogoppervlak die een indicatie geven van ontsteking van het oogoppervlak. Droge ogen kenmerkt zich door tekenen van ontsteking.

Droge ogen klachten kunnen ook nogal eens veroorzaakt worden door andere aandoeningen dan droge ogen zelf. Voorbeelden hiervan zijn allergische oogaandoeningen, infecties van het oogoppervlak, auto-immuunontstekingen van het oogoppervlak, ooglidafwijkingen, stoornissen in de zenuwen van het oogoppervlak en aandoeningen rondom en in het oog (bijvoorbeeld in de oogkas of bijholtes). Bij een goed diagnostisch onderzoek van droge ogen is het daarom onmisbaar verder te kijken dan het oogoppervlak en de traanfilm zelf. Een oogarts heeft de expertise en kennis in huis om u goed te onderzoeken.